De enkele foto die ik van Jentje gemaakt heb (titel: “I walked the line”) is de eerste waarbij het gehele verhaal van te voren is bedacht en als totaalbeeld geënsceneerd is. Locatie en tijdstip waren het uitgangspunt, hieromheen is alle symboliek, als volgt bedacht:
– de oudere vrouw, krom gebogen, loopt volgens een vaste lijn, (“I walked the Line”), precies over de witte streep van de weg, in het gareel zoals in heel haar leven;
– ze kijkt naar de koffer, die op de andere weghelft ligt. Deze koffer symboliseert haar verleden en haar reis door haar leven;
– de zwart-witfoto’s in de koffer zijn haar herinneringen;
– de pop met folklore kostuum geeft haar onbevangen jeugd weer door de mooie kleding, waarschijnlijk een prettig leven;
– de pop kijkt de andere kant op, wil niet geassocieerd worden met haar ouderdom;
– avondopname symboliseert haar laatste levensfase;
– de klok geeft haar levenstijd aan, in welke fase ben ik nu en misschien: “Er is nog zoveel te doen…”;
– de bomen (verticale lijnen die zich reproduceren) met tussenruimten symboliseren haar verschillende levensperiodes;
– de twee figuren links op de secundaire weg zijn haar kinderen, die nu hun eigen weg gaan, zijn uitgevlogen;
– de vage achtergrond en het draaien hiervan aan de bovenzijde van de foto geeft haar gemoedstoestand weer, maakt haar onrustig, “het gaat haar een beetje draaien”, zoveel info, het wordt haar teveel… ;
Rest nog te vermelden dat de compositie in gulden snede aangevuld met perspectieflijnen zorgvuldig bepaald is. Terug naar hoofdmenu