Vroeger..

Ik kom uit een familie waar veel gefotografeerd werd. Mijn opa, zijn drie kinderen, waaronder mijn moeder waren fanatieke fotografen. Mijn oom had een donkere kamer waar ik gefascineerd het ontwikkelen van een vergroting kon aanschouwen. Op 12-jarige leeftijd kreeg ik dus ook een eerste fototoestel, een Kodak “Click”. Hiermee en later met spiegelreflexcamera’s ben ik aan het experimenteren geslagen op het gebied van allerlei thema’s. En een eigen doka hoorde hier natuurlijk bij. Voor een kunstzinnige ontwikkeling heb ik de kunstacademie gevolgd en ben afgestudeerd op grafische technieken (etsen en zeefdrukken) en fotografie. Daarna heb ik in diverse galerieën en groepstentoonstellingen geëxposeerd. Ook is toen veel werk bij artotheken ondergebracht voor verkoop.

Later…

Hierna is er een periode geweest waarbij ik minder met kunst cq. fotografie bezig geweest ben, door gezin en werk. De laatste jaren ben ik me weer gaan toeleggen of fotografie. Uiteraard een digitale camera aangeschaft en lid geworden van een fotoclub in Twente. Een van de thema’s die ik opgepakt heb is straatfotografie, het onverwachte moment op straat te signaleren, opzoeken en/of af te wachten. Ik merkte echter dat ik geen invloed had op het regisseren. Ik begon het leuker te vinden om foto-scenes te maken. Hieruit ontstond de fascinatie voor “conceptuele fotografie”. Deze geënsceneerde registratie geeft mij meer voldoening in creatieve uitingen. Hierbij horen ook de diverse attributen (props) die staan voor symbolen. Daardoor ontstaat, hopelijk, een vervreemd surrealistische beeld. Dit surrealisme heeft te maken met de vele tentoonstellingen die mij in de jaren 70 hebben beïnvloed. Inmiddels heb ik een aantal exposities gehad en lezingen gehouden met dit laatste thema. 

Conceptuele fotografie

Voor mij begint conceptuele fotografie met een idee en/of met een bijzondere locatie bv, een oude loods, fabriekshal. Een bijzondere plek geeft mij inspiratie. Hier ontwikkelt zich een idee voor een bepaalde scene en ga daarmee aan de slag. Vervolgens probeer  ik een model te vinden die hierin past en een aantal attributen die het verhaal compleet maken. Dat later de beschouwer een eigen interpretatie aan het beeld geeft is alleen maar leuk. Een uitleg waar ik niet aan gedacht heb stimuleert me om weer door te gaan. Vaak kijk ik tijdens of direct na de fotoshoot al weer uit naar een volgend project en ben dus altijd op zoek naar nieuwe modellen….!!

Ook workshops staan tegenwoordig in mijn programma.
Verder bewerking van de foto’s worden door mij uitgevoerd in Capture One en Photoshop, de opvolgers van de donkere kamer…      Terug naar startpagina